"Veel mensen willen rust, maar de huidige levensstijl laat dat amper toe", schreef Francois Levrau in Knack.
Hij zette zijn betoog in met een verwijzing naar John M. Keynes. Die voorspelde in 1930 (de periode van de Grote Depressie) dat de mensen tegen 2030 dermate veel weelde en welvaart zouden hebben dat ze nog maar 15 uur per week zouden moeten werken om een comfortabel leven te leiden en zich konden focussen op de 'Art of living' en zingeving.
De Coronacrisis drukte in februari 2020 even de algemene PAUZE knop in voor de maatschappij. De lockdown zette het leven (persoonlijk en professioneel) stil voor een grote groep mensen.
Dit had een hefboom kunnen zijn om tot reflectie te komen en onze opvattingen over hoe we onze toekomst willen invullen, te herzien.
Nog vòòr de start van de coronacrisis werd duidelijk dat ons huidige maatschappijmodel op basis van economische groei het welzijn van de burgers op grote schaal hypothekeert. Daarover schreven experts als Dirk De Wachter al uitgebreid. Niet enkel op persoonlijk vlak, maar ook economisch kwam er een mindshift op gang met de intrede van de betekeniseconomie.
Mentaal welzijn, duurzaamheid en de betekeniseconomie vinden hun intrede.... Want de consument wil het gevoel hebben dat hij de wereld beter maakt...
De PARADOX
Het vreemde is dat we er blijkbaar niet in slagen om het roer drastisch om te gooien, integendeel... We werken nog harder om de wereld beter te maken (oh, ironie). FOMO (fear of missing out) zorgt ervoor dat we in een permanente angst voor het HierNUmaals leven. Het belang van social media valt daarin niet te onderschatten.
Het Federaal Planbureau verwacht een economisch herstel (lees: groei) in 2021 van 6,5%, een bevestiging dat het model van economische groei nog steeds als ideaal scenario wordt beschouwd.
We lopen zowaar nog harder achter de feiten aan, hollen van hot naar her en hebben amper 'vrije' tijd om voor onszelf te zorgen. Een permanent gevoel van vermoeidheid en stress wordt zo een deel van ons leven.
Blijkbaar vinden we dat ook normaal...
Ik niet.
Hebben we angst om te vertragen? Angst om te falen? Angst om imago of status te verliezen?
"De moeilijkheid van het leven schuilt niet het feit dat men veel werkt, maar heeft er wel mee te maken dat mensen er geen werkelijke controle over lijken te hebben". (Levrau)
Een waarheid als een koe.
Persoonlijke rust - of 'in balans zijn'- hoeft immers niet iets te zijn om bang voor te zijn.
Doe er wat mee.
R
Comments